زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

علی بن حسن ذهلی





ابوالحسن علی بن حسن ذهلی (م پس از ۲۵۱ق)، از راویان قرن سوم هجری قمری در نیشابور بود. رجال‌نویسان او را حافظ حدیث و بزرگ عصر خود و در عین‌حال متروک الحدیث دانسته‌اند.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالحسن علی بن حسن ذهلی افطس نیشابوری، اهل نیشابور است و از ابوخالد احمر، سفیان بن عیینه و جریر بن عبدالحمید حدیث شنیده و ابراهیم بن محمد بن سفیان، ابویحیی بزاز و دیگران از او روایت کرده‌اند. رجال‌نویسان او را حافظ حدیث و بزرگ عصر خود در نیشابور و در عین‌حال متروک الحدیث دانسته‌اند. ذهبی می‌گوید که در سال ۲۵۱ق زنده بود و پس از آن از دنیا رفته است کتاب المسند و الفتاوی از اوست.

۲ - پانویس


 
۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۹، ص۲۱۰.    
۲. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، طبقات الحفاظ، ص۲۳۵.    
۳. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۴، ص۲۱۸.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۹، ص۲۱۱.    
۵. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۲۲۱.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۸۶.    
۷. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۷۱.    
۸. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۷، ص۶۲.    


۳ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۳۸، برگرفته از مقاله «علی ذهلی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.